این شکارچیان برتر اغلب دارای محدوده بزرگ زیستی و تراکم جمعیت کمی هستند، که به این معنی است که دخالت انسان و تجاوز به زیستگاه می‌تواند تهدیدی جدی برای بقای آن‌ها باشد. شکارچی راس هرم؛ حیوانی است که در بالاترین مرتبه از شبکه غذایی خود قرار دارد و هیچ شکارچی طبیعی‌ای ندارد، یعنی در موارد نادری شکار می‌شود.